ΓΕΛΑΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που σε μια επίσκεψη μου σε συγγενείς τσάκωσα τον ξάδερφο μου να διαβάζει με απίστευτη περισυλλογή και να ξεκαρδίζεται, κατά διαστήματα στα γέλια ένα βιβλιαράκι. Περίεργη εκ φύσεως, θέλησα να το δω και εγώ. Στα χέρια μου έπεσε ένα πολυσέλιδο γεμάτο σκιτσογραφίες. Δεν ήταν ότι δεν είχα ξαναδιαβάσει κόμικ, αλίμονο, άλλα αυτό ήταν κάτι παραπάνω. Το «η ζωή μετά» του Αρκά με τράβηξε και με έκανε να γελάω επί ώρες. Αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, τα σκίτσα του είχαν μια εξυπνάδα στο ύφος. Ο Αρκάς έγινε από τους αγαπημένους μου και όπου τον βρω τον διαβάζω.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι γνωστά πολλά γύρω από το background του, ούτε το πρόσωπο του δεν έχουμε δει (αστείο;). Παρόλα αυτά έχουμε να κάνουμε με έναν μαέστρο του χιούμορ με μια αξιοθαύμαστη κατανόηση από την πλευρά του, της ανθρώπινης ψυχής. Και αυτό κι αν είναι κάτι που προσελκύει, και κάνει τον καθένα μας να αυτοσαρκάζεται και να βλέπει ακόμα και τον εαυτό του πίσω από τα σκιτσάκια. Ο Αρκάς δεν είναι πολιτικός γελιογράφος, όμως αν αποφάσιζε να ασχοληθεί με αυτόν τον τομέα θα είχε πολλές σπουδαίες ευκαιρίες να παράγει γέλιο από τα αξιοχλεύαστα επεισόδια της καθημερινότητας. Αλλά ο Αρκάς ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω από αυτά, ή μάλλον κάτω από αυτά, ενδιαφέρεται για τους μηχανισμούς αυτούς της ανθρώπινης πράξης δεν ασχολείται τόσο δηλαδή με τα γεγονότα όσο με την πορεία ως εκεί και τον ανθρώπινο νου. Με εξαιρετική χρήση της γλώσσας βρίσκει αυτή ακριβώς την λειτουργία της, ως όργανο νοηματοδότησης του κόσμου και επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Ο Αρκάς λοιπόν, έχει εντοπίσει τον τρόπο για ένα αψεγάδιαστο και αρκετά φιλοσοφικό χιούμορ για αυτό εξάλλου είναι και στο είδος του από τους πιο πετυχημένους. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που σε μια επίσκεψη μου σε συγγενείς τσάκωσα τον ξάδερφο μου να διαβάζει με απίστευτη περισυλλογή και να ξεκαρδίζεται, κατά διαστήματα στα γέλια ένα βιβλιαράκι. Περίεργη εκ φύσεως, θέλησα να το δω και εγώ. Στα χέρια μου έπεσε ένα πολυσέλιδο γεμάτο σκιτσογραφίες. Δεν ήταν ότι δεν είχα ξαναδιαβάσει κόμικ, αλίμονο, άλλα αυτό ήταν κάτι παραπάνω. Το «η ζωή μετά» του Αρκά με τράβηξε και με έκανε να γελάω επί ώρες. Αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, τα σκίτσα του είχαν μια εξυπνάδα στο ύφος. Ο Αρκάς έγινε από τους αγαπημένους μου και όπου τον βρω τον διαβάζω.